Najmłodsza wdowa w historii [rodziny]

W każdej rodzinie kiedyś nastaje taki czas, że jedno z małżonków zostaje wdową lub wdowcem. Dość często są to osoby starsze, ale zdarzają się przypadki, gdy jedno z małżonków umiera młodo (choroba, powikłania poporodowe, czy jakiś wypadek).

Dzisiejszy post poświęcony będzie Zofii Boruniowej /Boruń/, urodzonej 22 kwietnia 1865r. we wsi Szałas Nowy jako córka Gustawa (Augustyna) Borunia i Józefy z Lisowskich. Była ona ósmym z dziewięciorga dzieci tej pary (na dzień dzisiejszy znanych).   Ojciec Zofii - Gustaw/Augustyn był starszym o 13 lat bratem mojego prapradziadka Franciszka Borunia (1839-1909).  Jej matka też zapewne jest spokrewniona z moimi Lisowskimi z Szałasu Nowego (tak jak jej ojciec, bo matka urodzona w innej wsi).   Zofia była kuzynką pierwszego stopnia dla mojej prababci Marianny Młodawskiej (zd. Boruń) - między nimi było 12 lat różnicy.

Rodzina liczna, więc niczym dziwnym nie jest, że rodzice chcą wydać jak najszybciej swoją córkę za mąż, aby nie była na ich utrzymaniu. Zofia nie musiała długo czekać na męża. Rodzice znaleźli jej starszego o 19 i pół roku męża!  Sama Zofia miała zaledwie 15 lat i 10 miesięcy.

Czym zaimponował 35-letni kawaler rodzicom małoletniej Zofii?  Może miał spore gospodarstwo?  Tą tajemnicę zapewne Gustaw i Józefa Boruniowie zabrali do grobu.. Zofia zapewne zaraz po tym zamieszkała na gospodarstwie swojego męża.  Jednak, to co się stało 12 dni po zawarciu małżeństwa, było najgorszym koszmarem.  Nagle umiera 35 letni Stanisław Karczmarczyk !  Może chorował od dawna i rodzice Zofii zauważywszy to zaplanowali rękę swojej córki, będąc świadom, że przyszły mąż, stary kawaler długo nie pożyje i tak się stało..   Zofia została najmłodszą wdową (jak dotąd) w historii znanej mi rodziny..  Miała wówczas 15 lat 10 miesięcy i 12 dni  (ja mam trochę ponad 17 i pół roku, a jestem kawalerem, a ona była młodsza o prawie dwa lata i została wdową?  Okropne!).

Zgon Stanisława Karczmarzyka zgłosili dwaj bracia mojej praprababci Ludwiki Młodawskiej (zd. Lisowskiej) - Mikołaj (1836-1902) i Ignacy (1851-1925) Lisowscy.

18 stycznia 1882r. żenił się 26-letni brat Zofii - Jacek Boruń.  Jego wybranką okazała się 22-letnia Florentyna Socha, córka Pawła i Józefy.   Prawdopodobnie właśnie wtedy Zofia poznała bliżej brata swojej bratowej - Jacka.  Zrodziła się miłość, która zwieńczona została zawarciem związku małżeńskiego w dniu 18 czerwca 1882r.

Para przeżyła razem blisko 27 lat. Jacek Socha zmarł 9 kwietnia 1909 r. w Lutej przeżywszy 52 lata. Zofia wdową była przez blisko cztery dekady i zmarła w powojennej Polsce, 31 marca 1947 r. w wieku 81 lat. Doczekali się dziewięciorga dzieci, pięciu synów: Franciszka, Antoniego, Jana, Pawła, Jana II oraz czterech córek: Genowefy, Marianny, Barbary i Bronisławy. 

Na tym koniec tego postu.  22 kwietnia b.r. (w 148. rocznicę urodzin Zofii z dzisiejszej notki - ciekawy zbieg okoliczności)  otrzymałem maila, że wyniki testów DNA są już dostępne na stronie www.familytreedna.com .  I własnie o tym będzie następny post na blogu (postaram się dodać go w ostatni dzień kwietnia, czyli już za dwa dni ).   Co do nowości w moim drzewie, to udało mi się ustalić datę ślubu moich praprapradziadków Jana Kuźnika i Salomei Czyżykowskiej.  On był 28-letnim wdowcem urodzonym w Czepowie Dolnym (par. Wielenin) jako syn Tomasza i Agnieszki. Co ciekawe - udalo mi się odnaleźć akt ślubu jego rodziców pod nazwiskiem Jaśkiewicz!!  Rok 1796r., parafia Uniejów.  Pod tym samym nazwiskiem umiera praprapraprababcia Agnieszka Jaśkiewicz de domo Górka. Otrzymałem kserokopię aktu zgonu praprababci Józefy Rożniata, a obecnie czekam na odpowiedź z USC w sprawie aktów zgonów prapradziadków Kubiaków i prapraprababci Kuźnickiej :)